Najstarsza córka lorda Alarica Yronwooda przyszła na świat w środku niespotykanie jak na tą porę roku ciepłej nocy, a towarzyszył jej księżyc w pełni, który rzucał nienaturalnie wręcz mocne światło przez otwarte drzwi balkonowe, oraz lekka bryza, która poruszała krzewami na zewnątrz. Lord Alaric i jego żona byli niezwykle szczęśliwi z porodu narodzin, jego żona chyba nawet bardziej bowiem poród trwał bardzo długo i kobieta była bardzo wyczerpana. Edukacja Bahar zaczęła się bardzo wcześnie, a zaczęto od nauki czytania i pisania, bowiem jej rodzice byli zdania, że każdy wysoko urodzony powinien posiadać te umiejętności. Dalej jednak była nauczana dokładnie takich rzeczy jakich byłby uczony wysoko urodzony mężczyzna, który powinien być zaprawiony w boju, jak przystało na Dornijczyków. Zaczęło się oczywiście od walki i mieczem i to już od siódmego roku życia trenowała z najlepszymi nauczycielami, jakich jej ojciec był w stanie sciągnąć z różnych stron świata. Co jakiś czas dochodziły również inne rodzaje broni - okazało się, że oprócz mieczy dziewczynka ma również talent do sztyletów i bata. Naukę posługiwania się tymi rodzajami broni kontynuuje aż po dzień dzisiejszy. Była jednak uczona również praktycznych umiejętności, które mogą uratować jej życie jak chociażby pływanie czy jazda konna. Dziewczyna nigdy nie protestowała, szybko bowiem przyjęła i zrozumiała słowa ojca, że musi być lepsza od mężczyzn w tym, czym oni zazwyczaj się chełpią i przechwalają by zdobyć szacunek, oraz męża godnego uwagi, a nie pierwszego lepszego słabeusza. Jeśli mowa o mężach i ich zdobywaniu to kiedy stała się pełnoletnia jej rodzice sprowadzili dla niej niemały prezent - a mianowicie kurtyzanę z jednego z budreli z Yunkai. Miała ona za zadanie nauczyć sztuki miłosnej młodą Bahar, ale nie tylko. W dzień dziewczyna uczyła się sztuki tańca - zarówno tego oficjalnego jaki i takich, które zdecydowanie nie przystoją damie, sztuki makijażu i znajomości kosmetyków, w końcu jej rodzice nie sprowadzili pierwszej lepszej dziewczyny, tylko taką która ma wiedzię i w tematach pokrewnych do swojego zawodu. W nocy natomiast uczyła się miłosnej sztuki przez wiele, wiele nocy, aż nie osiągnęła zdaniem yunkijskiej kurtyzany perfekcji w tym co robi i nie pozbyła się jakiejkolwiek pruderii i tabu - trzeba przyznać, że pod koniec tej nauki stala się zdecydowanie gibka. Dodatkowym plusem była nauka języka valyriańskiego w jego dialekcie z Yunkai, który po dwóch latach opanowała dobrze. Po zakończeniu tego kursu jej rodzice obwieścili, że mają dla niej bardzo dobrego kandydata na męża, którym okazał się być sam bratanek Księżnej Martell. Był to dla Bahar prawdziwy zaszczyt, sam bratanek również nie wyglądał najgorzej, a ona nie była już nieśmiałą małą dziewczynką jak na początku, toteż z wielką chęcią została jego żoną. Cóż trzeba przyznać, że z perspektywy czasu była wdzięczna rodzicom za ten trening w Yunkai, pomógł on jej odkryć jej własny, duży apetyt seksualny i zamiłowanie do obojga płci. Nie próżnowała też i dosyć szybko po ślubie urodziła mu pierwszą córkę, a potem w pewnym odstępie czasu drugą. Nie chciała mieć więcej dzieci, dwójka wystarczy, a ona sama musiała wrócić do formy toteż rzuciła się w wir treningów i jazdy konnej. Na szczęście mąż nie miał nic przeciwko temu, a wręcz przeciwnie, wspierał rozwój jej talentów i był z niej dumny. Nigdy jednak nie zapomniała ani nie zerwała swoich więzów z Yunkai - co jakiś czas posyła po perfumiarza z Yunkai, który przywozi jej egzotyczne perfumy i kosmetyki, czasem biorąc ze sobą jedną z tamtejszych kurtyzan jako prezent dla Bahar, z którego sama obdarowana zawsze się bardzo cieszy. Trzeba tutaj powiedzieć, że Bahar jest fanatycznie oddana Martellom i Dorne, jest też niefuna wobec obcych i uważa, że wojna toczy się nieustannie - nawet jeżeli bitwy nie są obecnie toczone, to pokój jest po prostu czasem planowania kolejnych wojen. W związku z tym zazwyczaj chodzi uzbrojona po zęby - z mieczem, dwoma sztyletami i batem, z którego nauczyła się dobrze korzytać już do tej pory tak jak i z innych rodzajów broni. Jest też dosyć wysoką i umięśnioną kobietą, co przekłada się na jej stosunkowo dużą siłę. Swój wolny czas w Dorne spędza na naradach z dowódcami wojska, straży miejskiej i królweskiej - oraz uczestnictwie w treningach tych formacji - czasem wyzywając na pojedynek losowo wybranych strażników by sprawdzić stan ich przygotowań do ewentualnej walki, która zdaniem Bahar czai się tuż za rogiem. Taki stan rzeczy ma miejsce po dziś dzień. Jeśli zaś chodzi o jej dzieci to również są otoczone opieką najlepszych nauczycieli, którzy edukują ją w dziedzinach, w których te wykazują uzdolnienia - Bahar rozumie, że nie każdy jest urodzonym wojownikiem, mimo, że w głębi duszy chciałaby by córki poszły w jej ślady.
