Zamtuz w drodze do stolicy Dorne. Dwukondygnacyjny budynek z kamienia i piasku, strzeżony u jego wejścia przez dwóch mężczyzn. Mimo że nigdzie nie została umieszczona nazwa to niemalże każdy obywatel czy przyjezdny, jeśli już ma szansę poznać to miejsce, zapamiętuje Halabardę. Ciężko stwierdzić czy był to wymysł właściciela, czy jedno z wielu określeń, z jakim można było się spotkać.
Przez liczne korytarze można dostać się do kilku pomieszczeń. Niektóre z nich są zamknięte i niedostępne dla klienteli. We większości znajdują się wygodne siedziska o różnych zdobieniach i dekoracyjnych tekstyliach. Liczne stoliki, na których porozmieszczane są karafki z kielichami, a także łoża. Część z nich jest już nieźle wyeksploatowana, zatem i płaca za nie nie należy do najwyższych. Im lepsza jakość, tym drożej. Przy usługach jednak ciężko stwierdzić czy działa to w ten sam sposób.
Właściciel z pewnością jest w stanie zaoferować wiele; nawet dla najbardziej wymagającego klienta - bądź klientki - znajdzie się ktoś, kto spełnia ich preferencje. I zadowoli w należyty sposób.