Powoli dobiega końca upalne lato. Maestrzy z Cytadeli przewidują, że już w drugiej połowie roku obwieszczą nadejście jesieni. Jak Westeros długie i szerokie, oznaczać to będzie czas żniw oraz przygotowań do zimy, jednak na razie uwaga wszystkich skupiona jest na Królewskiej Przystani. To właśnie w stolicy odbędzie się Wielki Turniej Królewski, przedsięwzięcie na niespotykaną dotąd skalę.

Rozpoczęcie się 98 roku od Podboju oznacza wybicie jubileuszu Króla, który wstąpił na tron równo pięćdziesiąt lat temu. Z tej właśnie okazji w szranki staną najlepsi rycerze Siedmiu Królestw, a setki chętnych do tego tytułu zmierzą się ze sobą w kilku kategoriach.

Pogoda zdaje się sprzyjać nastrojom panującym na kontynencie - gdzieniegdzie zdarzają się sporadyczne ulewy, lecz letniej burzy nie doświadczono już od dawna. Plony, w przeważającej większości, są żyzne, a ludzie z optymizmem patrzą w przyszłość.

Realnie pierwszy kwartał roku potrwa przez kilka pierwszych tygodni działalności forum, by chętni mogli stworzyć postać, rozpocząć grę w jej rodzinnych stronach i ustalić plan działania na nadchodzące wydarzenia.  

Czwarty księżyc roku upłynął większości mieszkańców Westeros na podróżowaniu. Do Królewskiej Przystani przybywali zarówno wielcy lordowie, jak i kupcy szukający zysku lub prostytutki mające nadzieję na lepszy zarobek. W stolicy zrobiło się jeszcze bardziej tłoczno, niż zazwyczaj, doszło także do zderzenia ze sobą wielu kultur. Czy miasto wytrzyma tę mieszankę wybuchową?

Wielu zwróciło swe oczy na Królewski Turniej, lecz nie wszyscy obrali go za swój priorytet. Żniwa trwały w najlepsze, a rąk do pracy nie ubywało - należało zaopatrzyć spichlerze i zadbać o los swoich rodzin i poddanych. Niektórzy zaczynali zazdrościć plonów swym sąsiadom, inni podjęli rozmowy o współpracy. Nadchodziła jesień.

Przed nią kroczył królewski jubileusz, który rozpocząć miał się pierwszego dnia piątego księżyca. W konkurencjach udział mieli wziąć najmężniejsi z mężnych, a na trybunach zasiąść miały najpiękniejsze z nadobnych. Wielka Polityka rozgrywała się na oczach tych, którzy nie byli zaślepieni przepychem i splendorem, jaki powitał ich w stolicy. Powzięto środki ostrożności, wzmożono straże w mieście, a choć nic nie zapowiadało konfliktu, Korona zapobiegliwie przygotowana była na najgorsze.

Niebo było przejrzyste, a wiatr rześki; gdyby nie smród Królewskiej Przystani, otoczka turnieju miałaby szansę stać się najlepszą w dziejach.


Realnie drugi kwartał roku zakończy się kilka tygodni po fabularnej uczcie urządzonej na koniec turnieju.
Nie można już zaczynać wątków, które toczyłyby się w pierwszym kwartale.