Piąty dzień piątego ksieżyca 79 roku od Podboju, Tarbeck Hall
miejsce zamieszkania
Tarbeck Hall
zajęcie/funkcja w rodzie
pierwsza córka lorda
wyznawana religia
Siedmiu
stan cywilny
zaręczona z Lanfordem Tyrellem
Biografia
Dziecięca rączka zacisnęła się na rysiku tak mocno, że małej Agnese pobielały knykcie. Dziewczynka nienaumyślnie wystawiła język, jakby miało jej to pomóc skupić się na nauce pisania. Jednak nie o samą naukę chodziło; siedzący obok starszy brat radził sobie lepiej, a na to nie mogła pozwolić. Musiała wykaligrafować to lepiej, chciała zrobić to perfekcyjnie. Septa towarzysząca jedynej córce lorda spojrzała z aprobatą na jej starania i pokiwała głową.
~ * ~
Młodzieńcze lico oblał rumieniec, a gęste rzęsy zatrzepotały figlarnie, gdy młody ser Farman, jeden z krewniaków matki, składał na dłoni Agnese delikatny pocałunek. Nie miała więcej niż trzynaście dni imienia, a i tak poprosił ją o wstążkę na czas odbywającego się w Faircastle turnieju. Dziewczyna nie ukrywała swej radości, a gdy przyszedł czas na starcie, subtelnie dopingowała faworyta z trybun. Zwyciężył, lecz słodycz wygranej przeminęła nazbyt szybko – pełne usta kuzynki Farman sączyły jad do ucha młodej panny Tarbeck. „To tylko bratanek lorda, stać cię na więcej”. Agnese pogratulowała więc rycerzowi, lecz była przy tym oschła i obdarzyła go ledwie znudzonym spojrzeniem. Mierzyła znacznie, znacznie wyżej.
~ * ~
Nad Tarbeck Hall zapadał już zmierzch, lecz córka lorda ani myślała o opuszczeniu ogrodów i udaniu się na spoczynek. Tak wspaniale bawiła się z kuzynkami, tańcząc, śpiewając i pijąc wino, że nie wyobrażała sobie, że ktoś mógłby im to przerwać. Pierwszy poddał się strażnik, którego oczarowała niewinnymi minami, następnie podkomorzy ojca również uległ słodkim słowom i zapewnieniom urodziwej Agnese. Ojciec, który pojawił się w ogrodach zwabiony hałasem, został poczęstowany winem i zapewniony o rychłym zakończeniu kobiecej biesiady. Odchodził w doskonałym humorze, wycałowany przez córkę i wszystkie jej towarzyszki. Noc była młoda, a one miały ją całą dla siebie.
~ * ~
Nieładnie było podsłuchiwać, a jednak panna Tarbeck nie mogła się oprzeć, gdy usłyszała ojca i brata rozmawiających ściszonymi głosami. Sprawa dotyczyła rodowych finansów, tego Agnese była pewna, lecz cóż znaczyły te wszystkie górnolotne określenia? Musiała dowiedzieć się teraz, natychmiast, dlatego uprosiła maestra o lekcje podstaw ekonomii, a brat, dowiedziawszy się o tym dość szybko, sam postanowił przejąć pieczę nad przekazaniem siostrze niezbędnej wiedzy.
~ * ~
Widziała, kiedy należało się ukłonić, a kiedy jedynie skinąć głową. Znała kroki niemalże wszystkich tańców, miała przepiękny głos i śliczną buzię, dlatego była idealną kandydatką do ręki kogoś o pozycji Lanforda Tyrella. Wiadomość przyjęła z godnością, fałszując radość i zapewniając ojca o swoim oddaniu. W głębi duszy walczyła sama ze sobą, by nie zacząć krzyczeć. Drugi syn. Lanford był tylko drugim synem, czyż nie była warta kogoś więcej?
~ * ~
Za niewinną buzią ukrywało się dążenie do perfekcji tak zajadłe i zawzięte, że ta sama septa, która wspierała kiedyś rozwój swojej podopiecznej, teraz odważyła się powiedzieć jej w twarz, że Agnese przypomina jej robaczywe jabłko. Panna Tarbek haftowała w najlepsze i udała, że opinia kobiety ani trochę jej nie obchodzi, lecz igła przebiła nie tylko materiał, ale i delikatną skórę na palcu lordowskiej córki. Krew skapnęła na nieskazitelną biel, a Agnese wstała i rzuciła swoje dzieło prosto w twarz niewdzięcznej septy. Zazdrosna starucha. Ja jej jeszcze pokażę. Pokażę im wszystkim.
