Las jest bardzo stary i choć jego obrzeża są rzadsze i bardziej słoneczne, a pod rozłożystymi koronami drzew, korzystając z obszernego cienia i miękkiego mchu, chętnie odpoczywają podróżni, tak nieczęsto ktokolwiek zapuszcza się głębiej. Im dalej w las, tym drzewa rosną gęściej, jest ciemniej, milkną śpiewy ptaków i pojawia się niepokojąca cisza. Mech, porastający poszycie oraz konary drzew, tłumi wszelkie dźwięki, a wszechobecna wilgoć i liczne stawy sprawiają, że w powietrzu unosi się lekka mgła. Nieliczni są na tyle odważni, by wejść głębiej – miejscowi uważają, pewnie przez nienaturalne wygięcia gałęzi i konarów niektórych drzew, że las zamieszkują złe duchy. Nie powstrzymuje to jednak zielarzy przez zbieraniem ziół, które rosną tu bujniej niż gdziekolwiek indziej.