Tak wiele wyznań, jak wielu wiernych - Westeros i Essos obfitują w religijną różnorodność. Wiara w wielkie moce i nadprzyrodzone zagrożenia zakorzeniona jest głęboko w kulturze znanego świata i wpływa na większość aspektów życia. W Siedmiu Królestwach prawie wszystkie dzieci wychowywane są w kulcie nowych lub starych bogów.

Starzy Bogowie to bezimienne bóstwa strumienia, lasu i kamienia. Dzieci Lasu i Pierwsi Ludzie czcili ich w Westeros jakiś czas po podpisaniu Paktu. Od przybycia Andalów, którzy przywieźli ze sobą własną religię, dawni bogowie nie są już czczeni na południu Westeros. Tylko na Północy większość domów nadal czci Starych Bogów, oddając im cześć w Bożych Gajach.

Czardrzewa są uznawane za święte w Starej Wierze. Mówi się, że Dzieci Lasu wyrzeźbiły w nich twarze jeszcze w Erze Świtu, przed przybyciem Pierwszych Ludzi zza wąskiego morza. Wierzono, że przez twarze drzew Starzy Bogowie obserwują wiernych i są świadkami ważnych wydarzeń. Także obdarzeni zielonym wzrokiem mogli patrzeć oczami czardrzew, by zobaczyć odległe miejsca. Ponieważ drzewa te nie znają pojęcia czasu, da się w ten sposób zajrzeć zarówno w teraźniejszość, jak i przeszłość.
Gdy Pierwsi Ludzie przejęli Starą Wiarę, stworzyli Boże Gaje w swoich zamkach i wioskach, gdzie sadzono pojedyncze czardrzewo znane jako drzewo-serce, by można tam było czcić bogów. Dziś używa się ich jako świadków ważnych wydarzeń, takich jak małżeństwa – mówi się też, że w ich obecności nie da się kłamać.

Wiara Siedmiu jest dominującą religią w południowej części Siedmiu Królestw. Siedmiu to jedno Bóstwo o siedmiu aspektach, każde symbolizuje inny obszar życia. Jednak większość ludzi odnosi się do Siedmiu jako oddzielnych bogów.

Ojciec — sprawuje osąd nad duszami, reprezentuje boską sprawiedliwość. Jego atrybutem jest waga.
Matka — reprezentuje łaskę, płodność, poród i pokój.
Dziewica — reprezentuje czystość miłość i urodę.
Starucha — reprezentuje mądrość i dalekowzroczność. Jej atrybutem jest latarnia.
Wojownik — reprezentuje siłę i odwagę w bitwie. Jego atrybutem jest miecz.
Kowal — reprezentuje rzemiosło i kreację. Jego atrybutem jest młot.
Nieznajomy — reprezentuje śmierć. Rzadko ktokolwiek się do niego modli.

Większość z Siedmiu jest przedstawianych jako postaci ludzkie. Wyjątkiem jest Nieznajomy, który zazwyczaj jest przedstawiany jako szkielet i nie ma określonej płci.
Symbolem religijnym Wiary Siedmiu jest Siedmioramienna Gwiazda, gdzie zostały spisane zasady religijne. Jest ona alegorią używaną do wyjaśnienia głównego założenia Wiary: Siedmiu nie stanowią osobnych bóstw, lecz są aspektami Jednego Boga, tak, jak siedem ramion należy do jednej gwiazdy.
Wyznawcy modlą się w świątyniach, zwanych septami. Każdy sept ma siedem ścian, z których każda poświęcona jest jednemu aspektowi Boga.

Wiara Siedmiu stanowi oficjalną religię monarchii, dlatego, w przeciwieństwie do wiary Starych Bogów, jest dobrze zorganizowana i zhierarchizowana. Duchownymi mogą być zarówno mężczyźni, jak i kobiety. Kapłani nazywani są septonami, a kapłanki septami. Zwierzchnikiem Wiary Siedmiu jest Wielki Septon, nazywany także Pasterzem Wiernych, wybierany przez wspomagającą go radę, zwaną Najpobożniejszymi. Po wyborze, Wielki Septon odrzuca swoje poprzednie imię i można się do niego zwracać wyłącznie jego oficjalnym tytułem.

Wiara przez lata posiadała prawo do posiadania swego zbrojnego ramienia czyli Wiary Wojującej która składała się z dwóch zakonów Synów Wojownika i Braci Ubogich. Za rządów Maegora Targaryena Wiara Wojująca została wyjęta spod prawa, zaś kilka lat później została rozwiązana przez Wielkiego Septona.

W Wierze Siedmiu funkcjonują zakony. Najbardziej znanym z nich są Milczące Siostry, żeński zakon poświęcony Nieznajomemu. Są one odpowiedzialne na przygotowywanie zmarłych do pochówku. Składają śluby milczenia, skąd wzięła się ich nazwa.

R'hllor, znany także jako Pan Światła, Serce Pana Ognia, Boga Ognia i Cienia, jest ważnym bogiem w Essos, ma też niewielu zwolenników w Westeros, gdzie jest powszechnie znany jako Czerwony Bóg. Jego symbolem jest ogniste serce.
Religia opiera się na dualistycznym widzeniu świata. R'hllor, bóg światła, ciepła i życia, walczy z Wielkim Innym, bogiem lodu i śmierci. Są oni uwikłani w wieczną walkę o losy świata, która według starożytnej przepowiedni z Księgi Asshai, zakończy się tylko wtedy, gdy powróci Azor Ahai, boska postać, dzierżąca ognisty miecz – zwany Światłonoścą.
Duchowni religii R'hllora nazywani są „Czerwonymi Kapłanami” ze względu na luźne, szkarłatne szaty. Czerwoni kapłani mogą być mężczyznami lub kobietami. Na wschodnim kontynencie, gdzie wiara ta jest bardziej rozpowszechniona, są częstym widokiem; świątynie czasami wychowują dzieci, by zostały kapłanami.

Utopiony Bóg to morskie bóstwo, czczone wyłącznie przez Żelaznych Ludzi w Westeros. Wiara w Utopionego Boga jest jedną z najstarszych, datuje się ją na czasy jeszcze sprzed Inwazji Andalów. Najeźdźcy, Andalowie, nawrócili się na lokalną religię, nie zastępując jej Wiarą w Siedmiu, tak jak uczynili na południu kontynentu. Religia Utopionego Boga sprzyja pierwotnej, pirackiej kulturze żelaznych ludzi. Funkcje władz sakralnych pełnili niebiescy kapłani. Odwiecznym wrogiem Utopionego Boga i jego wyznawców jest Bóg Burzy. Zsyła on sztormy na statki żelaznych ludzi aby te rozbiły się wpadając wprost na skały.